Polsko-holenderskie święta

- A co tu się dzieje? - pyta po holendersku starsza pani obserwująca parking zastawiony samochodami na polskich tablicach rejestracyjnych i tłumy ludzi z koszyczkami podąrzających w kierunku kościoła.

- To inwazja Polaków! - zaśmiał się Alex, mąż Agnieszki.

W sobotnie południe, nagle i niespodziewanie mała Polska zmaterializowała się w centrum Arnhem w pobliżu kościoła św. Marcina. My też tam byłyśmy, dumnie dzierżąc nasze upolowane koszyczki. Polska parafia zorganizowała tam święcenie pokarmów, które prowadził przesympatyczny ksiądz, żartując sobie od czasu do czasu i z niezwykle szerokim uśmiechem szczodrze skrapiając zebranych i ich koszyczki wodą święconą. Zanim się obejrzałyśmy z Agnieszką, niemal wszystkie ławki zapełnyły się naszymi rodakami. Jakież to niezwykłe i odrobinę surrealistyczne uczucie, widząc jak wszyscy się jednoczymy przy polskiej tradycji, choć z dala od ojczyzny. Dla Holendrów musiał to być zaprawdę dziwny widok, ponieważ w tym kraju nie ma tradycji święcenia pokarmów. 

Nasz wielkanocny koszyczek: barwione jajeczka, mini kabanoski, kajzerka, sól, chrzan i strzępek rzeżuchy

Spędzając moje pierwsze święta wialkanocne poza rodzinnym domem, postanowiłam przeforsować niektóre polskie zwyczaje i zaprosiłam na wielkanocne śniadanko teścia oraz siostrę Maurycego wraz z jej chłopakiem. Wszystko dokładnie zaplanowałam, ale nie obyło się bez drobnych przeszkód. Jak na złość na noc z soboty na niedzielę przypadała zmiana czasu na letni. I jak można się było spodziewać, jakoś dziwnie ten fakt niemal wszystkim umknął, więc śniadanko zaczęliśmy z godzinnym poślizgiem. Właściwie mógłby to być świąteczny brunch, ale przecież to nie ważne o której się zasiada do stołu. Ważne, że w miłej, rodzinnej atmosferze. 

Wielkanocny stołowy zwierzyniec: baranek, kurczaczki i... kurka z masła :)

Na stole zagościły tradycyjnie kolorowe jajeczka, ekologiczny, pełnoziarnisty chlebek, bardzo uważnie i selektywnie wybrana przeze mnie szyneczka, mini kabanoski (w roli kiełbaski), chrzan, rzeżucha, sałatka jarzynowa według przepisy mojej mamy, mała lukrowana babeczka makowa i robiąc ukłon w stronę moich holenderskich gości: żółty ser, warzywka i... sałatka owocowa, nad którą Maurycy dzielnie pracował z samego rana. Na wstępie opowiedziałam w telegraficznym skrócie (po holendersku, ha!) o naszych śniadaniowych zwyczajach, po czym wszyscy połamali się lekko już stwardniłą bułeczką i resztą święconki. Stukanie się jajkami spotkało się z dość nieoczekiwanym przeze mnie entuzjazmem i każdy ze śmiechem "atakował" jajka innych biesiadników :)  

Po pysznym i obfitym śniadaniu uraczyłam jeszcze naszych gości pysznym holenderskim serniczkiem, na który przepis podałam na moim drugim blogu "Świat na talerzu". Ciacho, kawa, pogaduchy... to już bardzo uniwersalne i międzynarodowe zakończenie wspólnego posiłku. Teściowi tak bardzo się ta moja inicjatywa spodobała, że zapowiedział, że od teraz, to on chce taką Wielkanoc obchodzić co roku! 

A ja z tego miejsca chciałabym Wam wszystkim moi drodzy życzyć rodzinnych, radosnych i udanych Świąt Wielkanocnych, gdziekolwiek jesteście! :)