Anatomia Holendra: skąpstwo a oszczędność

- Musisz coś zobaczyć - maltretuję na wpół śpiącego już Maurycego - Zobaczysz spodoba ci się!

- Spać już muszę iść, zostaw ten telefon - wzbrania się 

- Moi nauczyciele polecili nam tą stronkę, mówiąc o dziwactwach Holendrów. Zobacz, to sama prawda...

Maurycy sceptycznie przeczytał 3 przykłady "You know you're Dutch when...", po czym śmiejąc się przejrzał pozostałe. Miałam rację... wszystkie przykłady brzmią komicznie, a przy okazji są czystą prawdą o Holendrach.

- Dlaczego o tym nie napiszesz? - zapytał zaniepokojony losem mojego bloga (tak, Maurycy jest jednym z głównych fanów i codziennie pyta o mój blogowy światek).

- Już nieraz wspominałam o niektórych z tych rzeczy...

- Ale powinnaś napisać bardziej wprost!

Tak więc Panie i Panowie, za poleceniem mojego domowego przedstawiciela Holendrów, od dziś co jakiś czas będziemy wytykać paluchem dziwactwa i cechy charakterystyczne dla jego nacji. A zaczniemy od ich stosunku do pieniędzy. A raczej do ich wydawania.

Przypomina mi to historię z okresu przedprzeprowadzkowego, kiedy to odwiedzaliśmy się nawzajem co miesiąc. Pewnego razu, podczas jego wizyty postanowiliśmy poimprezować trochę z moimi koleżankami z pracy i posłałyśmy kozła ofiarnego do sklepu, żeby nas w alkohol zaopatrzył. Polecenie było: 3 butelki białego wina. Kupił oczywiście jedne z tych tańszych, o czym nie omieszkał nas poinformować.

- No wiesz co, żal ci wydawać pieniędzy na swoją dziewczynę? - zaczęła się z nim droczyć Magda

- Nie, nie żal - spróbował się bronić - ale chcę na nią wydawać tak mało jak to możliwe...

Tym wyznaniem rozbroił nas na łopatki i cóż mogę rzec... było to preludium do holenderskiej oszczędności. Holendrzy rzeczywiście nie lubią wydawać pieniędzy o ile nie jest to konieczne, a rozrzutność to jeden z grzechów głównych. Nie bez powodu "gratis" i "wyprzedaż" to dwa ulubione słowa w tym kraju. Stąd też biorą się wszelkie żarty i anegdotki expatów o pojedynczym ciasteczku do kawy, papierze dekoracyjnym z odzysku, zabieraniu własnego prowiantu do kina i na imprezy plenerowe, kolekcjonowaniu hotelowych szamponików i restauracyjnych saszetek z cukrem, oczekiwanie współudziału w kosztach obiadu, na który  nas zaproszono (osobiście znam takie przypadki)... Moim ostatnio "ulubionym" elementem oszczędzania jest idea "ubierz drugi sweter, zamiast podkręcić ogrzewanie". Rozumiem, że wysoko temperatura w domu jest na dłuższą metę kosztowna i niech im będzie- niezdrowa, ale 18 stopni w moim rozumowaniu nie sprzyja relaksowi w zimie. Noszenie dwóch grubych swetrów po domu też nie jest gezellig!

Nie mylcie teraz czasem pojęcia "oszczędny" ze "skąpym". O nie nie nie... Holendrzy nie są skąpi. Nie lubią po prostu przepłacać (albo raczej płacić) ;)