Małpie figle

Ostatnie tygodnie były jakieś takie zabiegane... Wakacje się skończyły, korki na ulicach znów się pojawiły, w weekend co rusz wypadały nam jakieś rodzinne spotkania i imprezy... Ehh zatęskniło nam się za dniem spokoju, spędzonym tylko we dwójkę. Za taką małą jednodniową wycieczką. Szybko rzuciłam okiem na Vakantieveilingen.nl i wylicytowałam nam dwa bilety do zoo! 

Może rodzima fauna Holandii na kolana nie powala, ale parki zoologiczne to mają rewelacyjne. Wybór padł na dość niezwykły park: Apenheul. Jego specyfika polaga na tym, że można tam zobaczyć niemal wyłącznie... małpy! Ale za to ile tych małp. Przeróżne gatunki i rodzaje. Od maleńkich marmozet po wielkie goryle, od figlarnych saimiri  po rozleniwione orangutany, poprzez zagrożone kapucynki, różnorodne lemury, drobniutkie wąsate tamaryny na zaczepnym nosaczu i głośnych wyjcach kończąc. Ale żeby atrakcji było mało, duża część tych mniejszych małpek biega sobie swobodnie poza klatkami, skacze po drzewach i plecach zwiedzających ;)

Doborowe towarzystwo: mała Saimiri, goryl Jambo, nosacz Jeff, lemur Herbert i orangutanica Sandy (super-mama)

Najzabawniejsze były malutkie saimiri, które witają zwiedzających tuż po wejściu do parku. Rozbiegane i ciekawskie małpki włażą na ramiona, zaglądają do dziecięcych wózków i trzeba dobrze pilnować kieszeni i torebki, bo gdyby tylko miały okazję, zaraz dałyby tam nura w poszukiwaniu smacznych zdobyczy. Dlatego też przed wejściem trzeba zaopatrzyć się w specjalne "przeciwmałpie" torby i nie wolno karmić zwierzaków. 

Co tam dzieci... małpy pierwsze!

Dotyk tych maleńkich łapek jest niesamowity! ;)

Czy to już pora karmienia? 

Spacerować można nie tylko wśród tych maleństw. Również makaki z Gibraltaru mają własną dolinkę, po której można się powałęsać i usiąć obok małpiej rodzinki. A rodzina jest urocza... Maleństwa podróżują na grzbiecie mamusi, gonią się, bawić gałązkami i spoglądają na nas z wyższych pułek skalnych. Ach, dzieciaki mają tam radochę.

małpia rodzinka

Samotny w tłumie

Co nas dość zaciekawiło, klatek jest w parku naprawdę niewiele. Większość małp biega luzem albo mają swoje własne wysepki oddzielone od pozostałych fosami i skalnymi ściankami. Dzięki temu ma się wrażenie, jakby spacerowało się po lesie, a nie zoo. A zwierzęta wchodzą ze sobą w różne interakcje.

Rodzinka orangutanów

Makak waderu pociąga za sznurki ;)

nosacz Jeff wypatruje sąsiadów

Tamaryn rozgląda się za kolejną zaczepką

Marmozetka biała wypatrzyła u kogoś winogrona! Ach, gdyby nie ta szyba...

Tego jednego popołudniu widzieliśmy, jak nosacz pokrzykuje z wysokiej gałęzi do swoich sąsiadów makaków wanderu. W innym miejscu lemury wari wszczęły głośną kłótnię, bo jeden nadepnął na drugiego chcąc przejść na drugą stronę gałęzi, a tamaryny ścigały się z gibonami. Tylko pokojowe bonobo nie zwracały na nikogo uwagi i ucinały sobie drzemkę w cieniu drzew. Niczym człowiek po sytym obiedzie ;) 

żeby nie było, że tylko małpy w Apenheul żyją... oto struś stanął z nami oko w oko

Co to za park w Holandii bez kinderboederij! ;)

Apenheul to dla dzieci ogromna atrakcja. Nudzić się tam napewno nie będą, a i my choć dorośli bawiliśmy się rewelacyjnie. Jak mój brat przyjedzie w odwiedziny, koniecznie będziemy musieli zabrać tam moją bratanicę i bratanka. Już wyobrażam sobie ich roześmiane buźki :)