Powrót do przeszłości, czyli Polska lat 90-tych oczami Holendrów

Kiepskie drogi, piękne krajobrazy i natura, 1300 km i 375 bocianich gniazd. Takie wrażenia najbardziej rzucają mi się w oczy, czytając wspomnienia pewnej holenderskiej pary z ich rowerowych wakacji w Polsce. Ale zacznijmy od początku.

Tydzień temu, podczas rodzinnego weekendu wpadł mi w ręce pewien album. Nie przypadkowo, słyszałam o nim już rok temu i teraz jako dowód przedstawiono mi wszystko czarno na białym. W rodzinie teścia mamy kilkoro zapalonych rowerzystów, którzy uwielbiają spędzac wakacje pokonując setki-tysiące kilometrów jednośladami. Prawie 20 lat temu dwoje z nich wybrało się na taki aktywny urlop do Polski. Ich trasa rozpoczynała się w Warszawie, prowadziła pod wschodnią granicę do Białowieży, a następnie przez Mazury i zdłuż wybrzeża do Niemiec i spowrotem do Holandii. Wszystko pięknie spisane, opatrzone zdjęciami, widokówkami i paragonami. Bardzo byłam ciekawa ich wrażeń, więc w tym roku przywieźli ów album na spotkanie i pożyczyli mi na kilka dni. Co za lektura!

Z góry napomknę, że trasa ta szczególnie mnie ciekawiła, bo spora część tych terenó jest mi dobrze znana z dzieciństwa. Choć pochodzę z południa Polski, to jako mała dziewczynka spędzałam niemal każde wakacje na Podlasiu (a dokładniej w Hajnówce) u dziadków. Ponadto miło wspominam wyjazdy na Mazury i nad morze z rodzicami. Ach te gofry, kto tego nie pamięta! 

Ale wracając do naszych Holendrów. W ciągu dwóch tygodni pokonali 1300 km polskich dróg, dróżek i leśnych ścieżek. Jak odebrali Polskę lat 90-tych? Co ich zaskoczyło, co zachwyciło, co rozczarowało? Oto krótka lista rzeczy, o których udało mi się wyczytać:

1. Drogi niestety w nie najlepszym stanie. Trzeba pamiętać, że jechali nie tylko po głównych drogach (gdzie pobocze rozczarowywało), ale również po małych, lokalnych drogach i leśnich ścieżkach. Co tu się czarować, w 1996 roku nasza infrastruktura pozostawiała wiele do życzenia. A już szczególnie pomiędzy podlaskimi wsiami i Puszczą Białowieską. 
2. Niestety potwierdziły się stereotypy: w każdym miasteczku, przy każdym sklepie spotykali/widzieli pijanych lub przynajmniej podpitych mężczyzn. Niekoniecznie agresywnych, wręcz przeciwnie, często pomocnych i wskazujących drogę. Ale jednak na gazie. 
3. Szczególnie na Podlasiu maleńkie wioski z małymi gospodarstwami rolnymi. Często widywali ludzi pracujących w polu, ale zaskoczyło ich, że konie było wciąż w częstym użyciu. Traktory nieco mniej. 
4. Ilość bocianich gniazd rzucała się w oczy... na tyle w niezwykłej ilości, że zaczęli je liczyć. W każdej wsi przynajmniej parę bocianów. 
5. Wszędzie w miastach spotykane monumentalne pomniki, tablice upamiętniające poległych w II Wojnie Światowej oraz cmentarze wojskowe. Cóż... Polska w przeciwieństwie do Holandii nie skapitulowała po kilku dniach i zawzięcie walczyła do końca. 
6. Jedzenie generalnie smaczne. Szczególnie zasmakował im polski żurek, kefir, jogurty i chleb.  W turystycznych miejscowościach fast-foody dostępne na każdym kroku, ale niewiele klimatycznych kawiarenek. Porównujące polskie miasteczka z holenderskimi rzeczywiście rzuca się w oczy różnica w kwestii przytulnych knajpek. Tutaj każda wieś ma przynajmniej jedną fajną, atrakcyjną knajpkę, gdzie chce się usiąść na tarasie lub wewnątrz i wypić piwko/kawę. Ach ten urok bruin cafés. Chyba w Polsce nie mamy/mieliśmy takiej tradycji wychodzenia jak w Wiatrakowie. 
7. Kempingi niestety rozczarowały naszych Holendrów. Szczególnie kiepskie zaplecze sanitarne. Ewidentnie liczyli na coś więcej niż spartańskie warunki i zimny prysznic ;) 
8. Wybrzeże kojarzy im się z dwoma skrajnościami: wyludnionym terenem wojskowym lub zatłoczonymi plażami. A tam, gdzie już turyści, tam i liczne pola namiotowe oraz grupy dzieciaków na koloniach. Nie ma jak zaprzeczyć. Kolonie nad morzem, to było to!
9. Większość poslkich domów nie wzbudziła zachwytu. Porównali je wręcz do pudełek z klocków. Wielkie, czworościenne bryły. Szczególną uwagę zwrócili na... przystanki autobusowe. A dokładniej mówiąc na ich różnorodność. Przystanki we wszelkich typach i rozmiarach. Jedne nowesze, inne stare i nieco rozwalające się. I wszystkie różne. 
10. Polska ma wspaniałe, zróżnicowane krajobrazy. Ścieżki rekreacyjne prowadzą przez wspaniałe tereny pełne flory i fauny. Ale nie tylko łąki i lasy zachwycają. Również polskie miasta są pełne zieleni i przyjemnych parków, gdzie można odpocząć.