Skąd ten angielski w Holandii?

Moja znajomość języka holenderskiego jest coraz lepsza. Nieskromnie mówiąc jest już całkiem niezła. Jednak była i wciąż jest to wyboista droga w kierunku perfekcji (której nie oszukujmy się, już raczej nigdy nie osiągnę). Ostatnio miałam okazję rozmawiać o nauce tegoż języka z pewną sympatyczną Angielką, która planuje robić tu doktorat. Potwierdziłam tylko to, co ona już sama zdążyła zauważyć... Jeśli mówisz dobrze po angielsku, początki mogą być trudne. A czemu? Bo w Holandii prawie każdy mówi po angielsku.

- Poproszę słodki popcorn - zamówiłam w kinie kalecząc holenderski.

- Coś do picia? - kasjer odparł mi z szerokim uśmiechem... po angielsku. Mauryc parsknął śmiechem.

- Nie dziękuję. To wszystko - uparcie brnę dalej z moją łamaną holenderszczyzną.

Chłopak podał mi cenę znów po angielsku. 

- Czy mój holenderski naprawdę jest aż tak zły, że nawet przy prostym zamówieniu koleś chciał się przestawić na angielski? - pytam potem Mauryca.

- Nie, ale widział, że się zmagasz z tym językiem, więc pewnie chciał ci ułatwić sprawę. Albo wykazać się, że potrafi mówić po angielsku - odpowiedział mi.

Historia ta oczywiście jest sprzed ponad roku, jednak ukazuje, jak ciężko czasem w Holandii ćwiczyć podstawy języka w praktyce. Jeśli nie liczyć starszych osób, maleńkich dzieci i niesamowicie opornych ignorantów, w Holandii właściwie każdy mówi po angielsku. Lepiej lub gorzej, ale conajmniej komunikatywnie. I skąd się to bierze? Przecież naukę wcale nie zaczynali tak wcześnie... Kiedy niedawno w rozmowie wspomniałam, że w podstawówce uczyłam się francuskiego, moja holenderska rozmówczyni zrobiła wielkie oczy.

- Już w podstawówce? Tak wcześnie??

Mi wcale nie wydaje się wcześnie, bo jedynie przez ostatnie trzy klasy tejże szkoły. Angielski wpajano mi  do głowy weekendami już od ósmego roku życia. A zresztą co tu dużo mówić... Obecnie w Polsce rodzice przedszkolaków okrutnie się oburząją, że nowe przepisy zmuszają samorządy do wycofania zajęć dodatkowych, w tym angielskiego. Zaskoczona jej reakcją postanowiłam zweryfikować to u najbliższego źródła. Mauryc angielskiego zaczął uczyć się dopiero w szkole średniej. Zakładam więc, że większość jego pokolenia też, jak jest z młodszymi nie wiem. 

Skąd więc tak dobry poziom znajomości tego języka? Duży nacisk na naukę? Bynajmniej, ale nie tylko. Odpowiedź jest dużo bardziej prozaiczna. Napisy w telewizji! W Holandii nie istnieje coś takiego jak lektor, a dubbing stosuje się tylko w bajkach i programach dla dzieci. Każdy film, program, reklama leci w telewizji w oryginalnej wersji językowej i o ile nie jest to holenderska produkcja, towarzyszą jej najzwyczajniej napisy. W ten sposób widz jest osłuchany z językiem (umówmy się, większość filmów obecnie jest angielskojęzyczna), nie wypada z obiegu (bo słyszy język codziennie) i w ten prosty sposób wyłapuje słówka, wyrażenia, całe zdania. Zatem może by tak i w Polsce wprowadzić napisy zamiast lektora? ;)